Πλοήγηση στις προκλήσεις πληρωμών στο παγκόσμιο ηλεκτρονικό εμπόριο

Προκλήσεις πληρωμής που αντιμετωπίζουν οι έμποροι

Ενώ μια ομαλή ροή πληρωμών και ένα επιμελημένο σύνολο μεθόδων ακούγονται ιδανικά, η εφαρμογή και η διαχείριση αυτού του συστήματος δεν είναι μικρό κατόρθωμα για τους εμπόρους. Η συνεργασία με αναπτυσσόμενες εταιρείες ηλεκτρονικού εμπορίου μου έδωσε εμπειρία από πρώτο χέρι με τις διάφορες δυσκολίες που αντιμετωπίζουν κατά τη διαχείριση πληρωμών μεγάλης κλίμακας. Εδώ είναι μερικά από τα πιο συνηθισμένα εμπόδια και παγίδες και γιατί έχουν σημασία:

📌 Τεχνικές ενσωματώσεις και πολυπλοκότητα

Για να υποστηρίξουν πολλούς τρόπους πληρωμής και παρόχους, οι έμποροι πρέπει συχνά να εκτελούν πολύπλοκες τεχνικές ενσωματώσεις. Κάθε πύλη πληρωμής ή πάροχος μπορεί να έχει το δικό του API, τις δικές του ιδιορρυθμίες και τις δικές του απαιτήσεις συντήρησης. Εάν αποφασίσετε να προσφέρετε πέντε διαφορετικές επιλογές πληρωμής, ενδέχεται να καταλήξετε να κάνετε ταχυδακτυλουργικά πέντε διαφορετικές ενσωματώσεις (εκτός εάν χρησιμοποιείτε έναν αθροιστή ή ένα επίπεδο ενορχήστρωσης για να τις ενοποιήσετε). Πολλές αναπτυσσόμενες εταιρείες αγωνίζονται με τη δημιουργία αυτών των συστημάτων πληρωμών, ειδικά νωρίς. Απαιτεί εξειδικευμένες γνώσεις για ενσωμάτωση χωρίς σφάλματα – ένα κακώς εφαρμοσμένο API πληρωμών μπορεί να οδηγήσει σε αποτυχημένες συναλλαγές ή ακόμα και τρωτά σημεία ασφαλείας.

Δεν έχει κάθε έμπορος μια μεγάλη ομάδα τεχνολογίας και η αφιέρωση ωρών προγραμματιστή σε πληρωμές σημαίνει λιγότερο χρόνο για άλλες δυνατότητες. Ως αποτέλεσμα, ορισμένοι έμποροι περιορίζουν τις μεθόδους που προσφέρουν απλώς και μόνο λόγω του φόρτου ενσωμάτωσης. Άλλοι προχωρούν, αλλά στη συνέχεια αντιμετωπίζουν προβλήματα πυρόσβεσης σε πολλά συστήματα. Ένας τρόπος με τον οποίο ο κλάδος αντιμετωπίζει αυτό το πρόβλημα είναι μέσω πλατφορμών ενορχήστρωσης πληρωμών , οι οποίες λειτουργούν ως ενοποιημένο επίπεδο για τη διαχείριση πολλαπλών παρόχων πληρωμών. Αυτές οι πλατφόρμες μπορούν να μειώσουν το φορτίο στην ομάδα τεχνολογίας ενός εμπόρου χειρίζοντας τις συνδέσεις και παρέχοντας μια ενιαία διεπαφή. Μπορούν επίσης να ενεργοποιήσουν την έξυπνη δρομολόγηση (αποστολή μιας συναλλαγής σε άλλο πάροχο εάν κάποιος αποτύχει) για να αυξήσουν την αξιοπιστία. Ωστόσο, η χρήση τέτοιων πλατφορμών αποτελεί από μόνη της μια ολοκλήρωση και συχνά μια σημαντική επένδυση.

📌 Συμμόρφωση και κανονιστική πολυπλοκότητα

Οι πληρωμές ρυθμίζονται αυστηρά, και δικαίως, διότι αφορούν την κίνηση χρημάτων και τα προσωπικά δεδομένα. Οι έμποροι συχνά εμπλέκονται σε ένα δίκτυο κανονισμών: PCI DSS για την ασφάλεια των καρτών, GDPR ή άλλους νόμους περί απορρήτου δεδομένων, PSD2 και ισχυρούς κανόνες ελέγχου ταυτότητας στην Ευρώπη, AML / KYC εάν χειρίζονται ορισμένες συναλλαγές και ούτω καθεξής. Για έναν έμπορο του οποίου η βασική δραστηριότητα είναι λιανική, όχι χρηματοδότηση, αυτό μπορεί να είναι συντριπτικό. Η παραμέληση της συμμόρφωσης είναι επικίνδυνη – μπορεί να οδηγήσει σε πρόστιμα ή να αποκοπεί από τους συνεργάτες πληρωμών. Ωστόσο, πολλές νεοσύστατες επιχειρήσεις και ΜΜΕ παραβλέπουν αυτές τις πτυχές στην αρχή.

Όπως σημείωσε ένας εμπειρογνώμονας fintech, οι εταιρείες πρώιμου σταδίου τείνουν να επικεντρώνονται στην τεχνολογία και το UI, αλλά η συμμόρφωση είναι «θεμελιώδης για μια ισχυρή, διαρκή επιχείρηση», όχι απλώς ένα πλαίσιο ελέγχου. Εάν είστε έμπορος, ίσως χρειαστεί να επενδύσετε σε υπεύθυνους συμμόρφωσης ή να αναθέσετε ορισμένες εργασίες συμμόρφωσης στους παρόχους πληρωμών σας. Αλλά η εξάρτηση από τους παρόχους φτάνει μόνο μέχρι τώρα. Τελικά, ο έμπορος είναι υπεύθυνος για το τέλος τους. Για παράδειγμα, ακόμα κι αν χρησιμοποιείτε μια πύλη τρίτου μέρους (ώστε να μην αγγίζετε απευθείας δεδομένα καρτών), πρέπει να χειρίζεστε τα δεδομένα πελατών νόμιμα και να απαντάτε σωστά σε πράγματα όπως διαφωνίες αντιστροφής χρέωσης. Στις διασυνοριακές πωλήσεις, η κανονιστική πολυπλοκότητα διπλασιάζεται – κάθε χώρα μπορεί να έχει τους δικούς της νόμους προστασίας των καταναλωτών ή απαιτήσεις για την επεξεργασία πληρωμών.

📌Τεχνογνωσία διαχείρισης απάτης και ασφάλειας

Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, η πρόληψη της απάτης είναι μια συνεχής μάχη. Οι μεγάλοι έμποροι έχουν συχνά ολόκληρες ομάδες ή εξελιγμένα συστήματα αφιερωμένα στην παρακολούθηση συναλλαγών, τον έλεγχο επισημασμένων παραγγελιών και την τροποποίηση των κανόνων απάτης. Οι μικρότεροι έμποροι ενδέχεται να βασίζονται εξ ολοκλήρου σε οποιουσδήποτε βασικούς ελέγχους απάτης προσφέρει ο πάροχος υπηρεσιών πληρωμών (PSP). Ωστόσο , οι περιορισμοί του να βασίζεστε αποκλειστικά σε προκαθορισμένες προσφορές από PSP γίνονται σαφείς καθώς κλιμακώνετε. Ένα γενικό φίλτρο απάτης μπορεί να είναι είτε πολύ αυστηρό (αποκλεισμός καλών πελατών) είτε πολύ χαλαρό (να επιτρέπει την απάτη να περάσει) για το συγκεκριμένο επιχειρηματικό σας μοντέλο. Ο συντονισμός απαιτεί γνώσεις και μερικές φορές πρόσθετα εργαλεία. Η διαχείριση απάτης σημαίνει επίσης διαχείριση αντιστροφών χρέωσης (όταν οι πελάτες αμφισβητούν τις χρεώσεις). Κάθε αντιστροφή χρέωσης όχι μόνο κοστίζει δυνητικά έσοδα και αγαθά, αλλά και τέλη και ζημιές στη θέση σας με τους επεξεργαστές πληρωμών.

Τα υψηλά ποσοστά αντιστροφής χρέωσης μπορούν ακόμη και να βάλουν έναν έμπορο στη μαύρη λίστα από δίκτυα καρτών. Έτσι, οι έμποροι αντιμετωπίζουν μια πρόκληση: πώς να διατηρήσουν τα ποσοστά απάτης χαμηλά χωρίς να επηρεάσουν αρνητικά τα ποσοστά μετατροπών. Συχνά απαιτεί επενδύσεις σε καλύτερες λύσεις ανίχνευσης απάτης (ορισμένες χρησιμοποιούν μηχανική εκμάθηση, δακτυλικά αποτυπώματα συσκευών κ.λπ.) ή πρόσληψη αναλυτών απάτης. Αυτά είναι κόστη και πολυπλοκότητες που δεν είναι προφανή όταν μια επιχείρηση μόλις ξεκινά. Όπως τόνισε μια διορατική έκθεση, κάθε απορριφθείσα πληρωμή που θα μπορούσε να εγκριθεί είναι μια χαμένη πώληση και αυτές αθροίζονται σε τεράστιες απώλειες παγκοσμίως. Έτσι, οι έμποροι πρέπει να βελτιστοποιήσουν τα ποσοστά έγκρισης (μερικές φορές έχοντας πολλαπλές συνδέσεις απόκτησης ή εναλλακτικές επιλογές), ενώ εξακολουθούν να εντοπίζουν την απάτη – μια πολύ λεπτή ισορροπία.

📌 Πολλαπλοί πάροχοι και κατακερματισμός

Όταν ένας έμπορος επεκτείνεται σε νέες αγορές, συχνά διαπιστώνει ότι ένας πάροχος πληρωμών (PSP) δεν μπορεί να τα κάνει όλα. Ίσως το κύριο PSP τους δεν υποστηρίζει μια δημοφιλή τοπική μέθοδο πληρωμής στη Χώρα X, οπότε ενσωματώνουν έναν επιπλέον ειδικό για αυτό. Ή διαπιστώνουν ότι τα ποσοστά εγκρίσεών τους στη χώρα Υ είναι χαμηλά με τον τρέχοντα αγοραστή τους, οπότε προσθέτουν ένα άλλο. Με την πάροδο του χρόνου, αυτά τα σενάρια μπορούν να οδηγήσουν σε μια κατακερματισμένη ρύθμιση πληρωμών: διαφορετικές πύλες για διαφορετικές περιοχές ή μεθόδους. Η διαχείριση όλων αυτών μπορεί να είναι ένας εφιάλτης. Η συμφωνία γίνεται περίπλοκη — ενδέχεται να λάβετε ξεχωριστές αναφορές από κάθε πάροχο και να πρέπει να τις ενοποιήσετε για να καταγράψετε τις πωλήσεις σας.

Εάν ένας πελάτης ζητήσει επιστροφή χρημάτων, πρέπει να υπολογίσετε ποιο σύστημα επεξεργάστηκε την πληρωμή του. Η ενορχήστρωση πληρωμών έρχεται εδώ ως πιθανή λύση: μπορεί να συγκεντρώσει πολλούς παρόχους σε μία πλατφόρμα, να αυτοματοποιήσει την έξυπνη δρομολόγηση και να δώσει έναν ενιαίο πίνακα ελέγχου. Αλλά δεν υπάρχουν ακόμη όλες οι επιχειρήσεις ή δεν μπορούν να αντέξουν οικονομικά τέτοιες λύσεις. Χωρίς ενορχήστρωση, οι έμποροι συχνά πρέπει να δημιουργήσουν εσωτερικούς πίνακες ελέγχου και λογική για να διαχειριστούν το μπέρδεμα των ροών πληρωμών. Είναι μια πρόκληση που απαιτεί τόσο μηχανική όσο και επιχειρησιακή προσπάθεια.

📌 Εξάρτηση από τα χαρακτηριστικά και τον χάρτη πορείας του PSP

Πολλοί έμποροι χρησιμοποιούν έναν τρίτο πάροχο υπηρεσιών πληρωμών για απλότητα. Αυτό συνήθως σημαίνει ότι έχετε μόνο τις δυνατότητες που προσφέρει το PSP. Η κατάσταση μπορεί να είναι περιοριστική. Για παράδειγμα, εάν το PSP δεν υποστηρίζει μια νέα μέθοδο πληρωμής που κερδίζει έδαφος, είτε περιμένετε και ελπίζετε να την προσθέσουν είτε την ενσωματώσετε μέσω άλλου παρόχου (με τις προκλήσεις πληρωμής που αναφέρονται παραπάνω). Εάν τα εργαλεία απάτης του PSP δεν εντοπίζουν έναν νέο τύπο απάτης, ενδέχεται να μην έχετε την ευελιξία να προσαρμοστείτε γρήγορα. Ενώ ορισμένοι PSP προσφέρουν εκτεταμένες επιλογές προσαρμογής, άλλοι παραμένουν σε μεγάλο βαθμό μη προσαρμόσιμοι. Η σύνδεση με μια πλατφόρμα μπορεί να δημιουργήσει ένα κλείδωμα προμηθευτή, όπου η μετάβαση σε άλλη λύση ή η προσθήκη νέων δυνατοτήτων γίνεται πολύ δαπανηρή (επειδή θα πρέπει να επανενσωματώσετε ή ακόμα και να ζητήσετε από τους πελάτες να μετεγκαταστήσουν αποθηκευμένες πληροφορίες πληρωμής).

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ορισμένοι μεγαλύτεροι έμποροι επιλέγουν να δημιουργήσουν περισσότερα εσωτερικά ή να χρησιμοποιήσουν πολλαπλά PSP – για να αποφύγουν να βάλουν όλα τα αυγά τους σε ένα καλάθι. Ωστόσο, η ταχυδακτυλουργία πολλαπλών συστημάτων έχει το κόστος της, όπως συζητήσαμε. Είναι ένας συμβιβασμός: η ευκολία ενός μόνο PSP έναντι της ευελιξίας μιας πιο προσαρμοσμένης προσέγγισης. Οι έμποροι πρέπει να συμμετέχουν σε προληπτική επικοινωνία με τους PSP τους, να υποστηρίζουν βασικά χαρακτηριστικά και να διαθέτουν εφεδρικό σχέδιο εάν οι ανάγκες τους δεν ικανοποιούνται. Η προκαθορισμένη προσφορά του PSP μπορεί επίσης να περιλαμβάνει δομές προμηθειών που δεν είναι βέλτιστες (π.χ. ίσως οι άμεσες τραπεζικές πληρωμές θα μπορούσαν να εξοικονομήσουν προμήθειες, αλλά εάν το PSP δεν τις υποστηρίζει εγγενώς, έχετε κολλήσει με μεθόδους υψηλότερου κόστους).

📌 Ζητήματα κλιμάκωσης και απόδοσης

Καθώς ο όγκος σας αυξάνεται, ένα σύστημα πληρωμών που λειτούργησε καλά για ένα μικρό κατάστημα μπορεί να αρχίσει να φτάνει τα όρια. Υπάρχουν τεχνικά ζητήματα κλιμάκωσης (διασφαλίζοντας ότι το ταμείο μπορεί να χειριστεί αιχμές στην κυκλοφορία, ότι η πύλη πληρωμής δεν σας στραγγαλίζει κ.λπ.) και επίσης οικονομικά (υψηλότεροι όγκοι ενδέχεται να απαιτούν καλύτερες τιμές ή να ενεργοποιούν υψηλότερες απαιτήσεις αποθεματικών από τους επεξεργαστές). Μια πρόκληση που αντιμετωπίζουν οι έμποροι είναι η επαναδιαπραγμάτευση και η βελτιστοποίηση καθώς κλιμακώνονται – αυτό μπορεί να περιλαμβάνει τη συνεργασία με πολλές τράπεζες ή PSP για να επιτύχουν καλύτερα ποσοστά συναλλαγών ή την αναβάθμιση σε επιχειρηματικά σχέδια για μεγαλύτερη αξιοπιστία. Όλα αυτά απαιτούν χρόνο και τεχνογνωσία. Επιπλέον, οι νέες αγορές συχνά σημαίνουν νέα νομίσματα και την ανάγκη μετατροπής νομισμάτων, γεγονός που προσθέτει εκτιμήσεις συναλλάγματος (ξένο συνάλλαγμα) και μερικές φορές ρυθμιστικά εμπόδια (π.χ. ύπαρξη τοπικών οντοτήτων ή τοπικών τραπεζικών λογαριασμών για τον αποτελεσματικό επαναπατρισμό κεφαλαίων).

📌 Κανονιστική ποικιλομορφία και επικαιροποιήσεις

Ειδικά όταν δραστηριοποιούνται διεθνώς, οι έμποροι πρέπει να συμβαδίζουν με ένα συνεχώς εξελισσόμενο ρυθμιστικό τοπίο. Ένα έτος είναι PSD2 στην ΕΕ που απαιτεί έλεγχο δύο παραγόντων για τις πληρωμές. ένα άλλο έτος μπορεί να είναι ένας νέος νόμος για τα δικαιώματα των καταναλωτών στη Βραζιλία που θα επηρεάζει τον τρόπο χειρισμού των επιστροφών· Αλλού, μια χώρα μπορεί να επιβάλει τοπικοποίηση δεδομένων (τα δεδομένα πληρωμών πρέπει να αποθηκεύονται στη χώρα). Αυτά δεν είναι υποθετικά – συμβαίνουν τακτικά. Για παράδειγμα, οι κανονισμοί της Ευρώπης οδήγησαν πολλούς εμπόρους να εφαρμόσουν το 3D Secure 2.0 τα τελευταία χρόνια για να συμμορφωθούν με την εντολή PSD2 για ισχυρό έλεγχο ταυτότητας πελάτη. Αυτό ήταν ένα σημαντικό έργο για πολλές επιχειρήσεις, προκαλώντας μερικές φορές τριβές με τους πελάτες μέχρι να εξομαλυνθεί. Η μη συμμόρφωση σημαίνει ότι οι συναλλαγές θα μπορούσαν να απορριφθούν από τις τράπεζες ή να επιβληθούν πρόστιμα. Έτσι, οι έμποροι διαπιστώνουν ότι χρειάζονται είτε μια εσωτερική ομάδα είτε εξωτερικούς συμβούλους για να παρακολουθούν συνεχώς το ρυθμιστικό περιβάλλον πληρωμών και να καθοδηγούν τις απαραίτητες αλλαγές.

Είναι σαφές ότι η διαχείριση των ηλεκτρονικών πληρωμών είναι μια πολύπλευρη πρόκληση. Δεν είναι τόσο απλό όσο “απλώς συνδέστε ένα ταμείο”. Οι πιο επιτυχημένοι έμποροι προσεγγίζουν τις πληρωμές ως στρατηγική λειτουργία της επιχείρησης. Αφιερώνουν πόρους σε αυτό – είτε πρόκειται για εσωτερικούς εμπειρογνώμονες είτε για αξιόπιστους συνεργάτες πληρωμών – κατανοώντας ότι μια καλά λαδωμένη λειτουργία πληρωμών μπορεί να είναι ανταγωνιστικό πλεονέκτημα (υψηλότερη μετατροπή, λιγότερες απώλειες), ενώ μια ασταθής μπορεί να είναι συμφόρηση ή ευθύνη.

Μια τάση που βοηθά στην αντιμετώπιση αυτών των προκλήσεων πληρωμών είναι η άνοδος της ενορχήστρωσης πληρωμών και των ενοποιημένων πλατφορμών πληρωμών, όπως αναφέρθηκε. Αυτές οι λύσεις στοχεύουν να χειριστούν μεγάλο μέρος της πολυπλοκότητας: ενσωματώνετε μία φορά το επίπεδο ενορχήστρωσης και συνδέεται με πολλούς τρόπους πληρωμής, βελτιστοποιεί τη δρομολόγηση και παρέχει μια ενιαία προβολή δεδομένων. Μπορεί επίσης να αφαιρέσει ορισμένες επιβαρύνσεις συμμόρφωσης. Ωστόσο, οι έμποροι θα πρέπει να αξιολογήσουν εάν μια τέτοια λύση ταιριάζει στο μέγεθος και την επιχειρηματική τους περίπτωση, καθώς προσθέτει έναν άλλο συνεργάτη στην αλυσίδα.

Στο τέλος της ημέρας, οι έμποροι πρέπει να είναι προληπτικοί: επενδύστε σε σταθερή υποδομή πληρωμών και τεχνογνωσία νωρίς, αντί να αντιμετωπίζετε τις πληρωμές ως δεύτερη σκέψη. Όπως λέει και το ρητό στις πληρωμές, αν νομίζετε ότι ο καλός χειρισμός πληρωμών είναι ακριβός, δοκιμάστε τον κακό χειρισμό πληρωμών – οι αποτυχημένες πληρωμές και η απάτη μπορεί να κοστίζουν πολύ περισσότερο από το να κάνετε τα πράγματα από την αρχή.

Τράπεζες και Fintechs: Ένα εξελισσόμενο οικοσύστημα πληρωμών

Παραδοσιακά, οι τράπεζες ήταν κεντρικής σημασίας για τις πληρωμές (εξάλλου, εκδίδουν κάρτες και διατηρούν λογαριασμούς), αλλά δεν ήταν πάντα γνωστές για την καινοτομία ή την ευελιξία στις εμπορικές υπηρεσίες. Τα τελευταία χρόνια, ωστόσο, οι τράπεζες επεκτείνουν τις υπηρεσίες πληρωμών τους και σφυρηλατούν συνεργασίες με εταιρείες fintech για την καλύτερη εξυπηρέτηση του σύγχρονου, ψηφιακού εμπορικού κόσμου. Αυτό το μεταβαλλόμενο τοπίο είναι σημαντικό για τους εμπόρους, καθώς μπορεί να επιφέρει νέες επιλογές και βελτιώσεις στις διασυνοριακές πληρωμές και τις εμπειρίες πληρωμών των πελατών.

➤ Ψηφιακά πορτοφόλια και εφαρμογές για κινητά από τράπεζες

Πολλές τράπεζες σε όλο τον κόσμο έχουν ξεκινήσει τα δικά τους ψηφιακά πορτοφόλια ή εφαρμογές πληρωμών μέσω κινητού. Συνειδητοποίησαν ότι αν δεν προσφέρουν έναν φιλικό τρόπο στους πελάτες να πληρώνουν μέσω smartphones, οι εταιρείες τεχνολογίας θα καλύψουν το κενό. Για παράδειγμα, ορισμένες τράπεζες επιτρέπουν στους πελάτες να πληρώνουν συνομηλίκους ή εμπόρους απευθείας μέσω της εφαρμογής για κινητά της τράπεζας, χρησιμοποιώντας μόνο έναν αριθμό τηλεφώνου ή έναν κωδικό QR. Οι τράπεζες υποστηρίζουν επίσης όλο και περισσότερο τις ενσωματώσεις με μεγάλα κινητά πορτοφόλια (έτσι ώστε ένας πελάτης να μπορεί εύκολα να προσθέσει τη χρεωστική του κάρτα σε ένα κινητό πορτοφόλι και να τη χρησιμοποιήσει online ή ανέπαφα). Με τον τρόπο αυτό, οι τράπεζες παραμένουν σημαντικές στις καθημερινές συναλλαγές των πελατών τους. Για τους εμπόρους, αυτό σημαίνει ότι ενδέχεται να αρχίσετε να βλέπετε επιλογές πληρωμής που είναι ουσιαστικά πορτοφόλια που υποστηρίζονται από τράπεζες στο ταμείο. Η αποδοχή πληρωμών από αυτές τις τραπεζικές εφαρμογές μπορεί μερικές φορές να είναι τόσο απλή όσο η προσθήκη μιας νέας μεθόδου μέσω του αγοραστή σας και συχνά οδηγούν σε ράγες άμεσης τραπεζικής μεταφοράς. Το όφελος είναι η εμπιστοσύνη και η απήχηση – οι καταναλωτές εμπιστεύονται τις τράπεζές τους και αν η τραπεζική τους εφαρμογή μπορεί να σας πληρώσει απευθείας, αυτό είναι ένα λιγότερο εμπόδιο. Σε ορισμένες περιοχές, τράπεζες από πολλές χώρες έχουν συνεργαστεί ακόμη και για να δημιουργήσουν διατραπεζικά πορτοφόλια που λειτουργούν διεθνώς.

➤ Το Peer-to-Peer (P2P) γίνεται εμπορικό

Αναφέραμε εφαρμογές P2P στην προηγούμενη ενότητα. Είναι ενδιαφέρον ότι σε ορισμένες αγορές αυτές καθοδηγούνται από τράπεζες ή κοινοπραξίες τραπεζών. Για παράδειγμα, υπάρχουν διατραπεζικές υπηρεσίες πληρωμών P2P (όπου πολλές τράπεζες συγκεντρώνονται για να επιτρέψουν άμεσες μεταφορές μεταξύ των πελατών τους, συχνά μέσω ενός απλού ψευδώνυμου όπως email ή τηλέφωνο). Μια αξιοσημείωτη περίπτωση είναι ένα σύστημα στις ΗΠΑ που ξεκίνησε από ένα δίκτυο μεγάλων τραπεζών που επιτρέπει άμεσες πληρωμές P2P. Αυτές οι υπηρεσίες P2P που υποστηρίζονται από τράπεζες εισέρχονται τώρα στον χώρο λιανικής πώλησης – επιτρέποντας στους πελάτες να πληρώνουν τις επιχειρήσεις τόσο εύκολα όσο πληρώνουν φίλους. Για τους εμπόρους, εάν ένα τέτοιο σύστημα είναι δημοφιλές στην αγορά-στόχο σας, θα θέλετε να μπορείτε να το αποδεχτείτε. Τα καλά νέα είναι ότι οι τράπεζες παρέχουν συνήθως έναν σαφή τρόπο συμμετοχής των επιχειρήσεων (συχνά μέσω της τράπεζας του εμπόρου). Το γεγονός ότι οι τράπεζες υποστηρίζουν P2P για λιανική σημαίνει ευκολότερες, συχνά πληρωμές σε πραγματικό χρόνο που καταθέτουν απευθείας στον λογαριασμό σας, με χαμηλές χρεώσεις. Είναι ένα σημάδι ότι οι τράπεζες αναγνωρίζουν και προσαρμόζονται στις καινοτομίες εμπειρίας χρήστη που έφεραν οι fintechs.

➤ Συμπράξεις χρηματοοικονομικής τεχνολογίας για διασυνοριακές πληρωμές

Οι διασυνοριακές πληρωμές (αποστολή ή λήψη χρημάτων διεθνώς) ήταν ιστορικά αργές και δαπανηρές όταν πραγματοποιούνταν μέσω παραδοσιακών τραπεζών (σκεφτείτε τραπεζικά εμβάσματα ή τραπεζικές ανταποκρίσεις). Οι εταιρείες χρηματοοικονομικής τεχνολογίας είδαν μια ευκαιρία εδώ και δημιουργούν λύσεις για ταχύτερες και φθηνότερες διασυνοριακές ροές. Συνειδητοποιώντας αυτό, οι τράπεζες συνεργάζονται όλο και περισσότερο με fintechs για να βελτιώσουν τις προσφορές τους. Σύμφωνα με εκθέσεις του κλάδου, περίπου το 62% των τραπεζών διερευνούν ενεργά συνεργασίες με εταιρείες fintech για την ενίσχυση των διασυνοριακών λύσεων πληρωμών. Αυτές οι συνεργασίες μπορούν να οδηγήσουν τις τράπεζες να χρησιμοποιούν παρασκηνιακές πλατφόρμες χρηματοοικονομικής τεχνολογίας για να στέλνουν χρήματα στο εξωτερικό μέσα σε λίγα λεπτά αντί για ημέρες και να προσφέρουν καλύτερες συναλλαγματικές ισοτιμίες. Για τους εμπόρους ηλεκτρονικού εμπορίου, αυτό μπορεί να μεταφραστεί σε βελτιώσεις όπως ο ταχύτερος διακανονισμός των διεθνών πωλήσεων, η δυνατότητα πληρωμής προμηθευτών στο εξωτερικό ή η αποτελεσματικότερη λήψη κεφαλαίων από ξένους πελάτες, ακόμη και νέες υπηρεσίες, όπως λογαριασμοί πολλαπλών νομισμάτων (όπου μια τράπεζα επιτρέπει σε έναν έμπορο να διατηρεί εύκολα υπόλοιπα σε διαφορετικά νομίσματα). Ορισμένες τράπεζες ενσωματώνουν υπηρεσίες fintech που δρομολογούν αυτόματα συναλλαγές μέσω της φθηνότερης ή ταχύτερης διαδρομής παγκοσμίως. Η επέκταση σε αυτόν τον τομέα είναι πολλά υποσχόμενη για τους εμπόρους που δραστηριοποιούνται παγκοσμίως – σημαίνει ότι τα παλιά σημεία πόνου των διασυνοριακών πληρωμών θα μπορούσαν σταδιακά να μειωθούν καθώς οι τράπεζες υιοθετούν σύγχρονη τεχνολογία.

➤ Τράπεζες που προσφέρουν εμπορικές υπηρεσίες και πλατφόρμες

Μια άλλη τάση είναι οι τράπεζες να επιταχύνουν για να παρέχουν πιο ολιστικές εμπορικές λύσεις, μερικές φορές σε ανταγωνισμό με επεξεργαστές πληρωμών καθαρού παιχνιδιού. Οι τράπεζες προσφέρουν εδώ και καιρό βασικούς λογαριασμούς εμπόρων για επεξεργασία καρτών, αλλά τώρα ορισμένοι προχωρούν περισσότερο, προσφέροντας πύλες πληρωμής πλήρους εξυπηρέτησης, διαδικτυακές λύσεις ολοκλήρωσης αγοράς, ακόμη και υπηρεσίες προστιθέμενης αξίας, όπως αναλυτικά στοιχεία ή ενσωμάτωση αφοσίωσης. Συχνά το κάνουν αυτό είτε αποκτώντας νεοσύστατες επιχειρήσεις fintech είτε λύσεις fintech λευκής επισήμανσης. Για παράδειγμα, μια τράπεζα μπορεί να προσφέρει ένα plug-in ηλεκτρονικού εμπορίου που περιλαμβάνει ένα ταμείο με πολλαπλές τοπικές μεθόδους πληρωμής – κάτι για το οποίο ιστορικά κάποιος θα απευθυνόταν σε έναν ειδικό PSP. Το πλεονέκτημα για τους εμπόρους που χρησιμοποιούν τη λύση μιας τράπεζας θα μπορούσε να είναι η στενότερη ενοποίηση με τις τραπεζικές υπηρεσίες (όπως τα πάντα, από τα δάνεια έως τη διαχείριση διαθεσίμων κάτω από την ίδια στέγη) και ενδεχομένως καλύτερες προμήθειες (δεδομένου ότι οι τράπεζες μπορούν να κόψουν ορισμένους μεσάζοντες). Ωστόσο, οι τράπεζες πρέπει ακόμη να καλύψουν την εμπειρία των χρηστών. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο πολλοί επιλέγουν να συνεργαστούν με fintechs ή εταιρείες τεχνολογίας που υπερέχουν στο UI / UX.

➤ Καλύτερη στήριξη του διασυνοριακού ηλεκτρονικού εμπορίου

Πολλές τράπεζες συνειδητοποιούν ότι οι επιχειρηματικοί πελάτες τους (έμποροι) δεν λειτουργούν πλέον μόνο τοπικά. Ακόμη και οι μικρές επιχειρήσεις μπορούν να πωλούν παγκοσμίως μέσω διαδικτυακών αγορών ή των δικών τους ιστότοπων. Αυτό ωθεί τις τράπεζες να προσφέρουν λειτουργίες όπως δυναμική μετατροπή νομίσματος (έτσι ώστε ένας έμπορος να μπορεί να χρεώνει τους πελάτες στο τοπικό τους νόμισμα αλλά να διακανονίζει στο νόμισμα του εμπόρου) ή λογαριασμούς πολλαπλών νομισμάτων ή ευκολότερη πρόσβαση σε διεθνείς αποκτήσεις. Βλέπουμε επίσης ορισμένες τράπεζες να συμμετέχουν σε διεθνείς πρωτοβουλίες ή δίκτυα για τη διευκόλυνση των διασυνοριακών πληρωμών (για παράδειγμα, συμμετοχή σε νέα δίκτυα πληρωμών σε πραγματικό χρόνο που λειτουργούν διεθνώς ή τουλάχιστον περιφερειακά). Όλες αυτές οι προσπάθειες σημαίνουν ότι στο εγγύς μέλλον, οι έμποροι ενδέχεται να μην χρειάζονται τόσους ξεχωριστούς παρόχους για διαφορετικές χώρες – η κύρια τράπεζα ή ο αποδέκτης τους θα μπορούσε να χειριστεί περισσότερες παγκόσμιες συναλλαγές με ευκολία.

➤ Σύγκλιση Fintech-Τραπεζών

Η γραμμή μεταξύ τραπεζών και παρόχων πληρωμών fintech είναι θολή. Υπάρχουν fintechs που λαμβάνουν τραπεζικές άδειες και τράπεζες που ξεκινούν εφαρμογές τύπου fintech. Για τους εμπόρους, αυτό που έχει σημασία είναι το αποτέλεσμα: περισσότερες επιλογές και ενδεχομένως περισσότερη καινοτομία. Ένα παράδειγμα είναι η ώθηση για πληρωμές σε πραγματικό χρόνο: στην Ευρώπη, οι τράπεζες υιοθετούν την άμεση μεταφορά πιστώσεων SEPA ως πρότυπο για τη μετακίνηση των πληρωμών σε ευρώ σε δευτερόλεπτα 24 ώρες το 24ωρο, 7 ημέρες την εβδομάδα. Οι ρυθμιστικές αρχές στοχεύουν ακόμη και να δώσουν εντολή για άμεσες πληρωμές για να τις καταστήσουν πανταχού παρούσες. Καθώς αυτή η υποδομή γίνεται στάνταρ, οι τράπεζες μπορούν να δημιουργήσουν φιλικές προς τον καταναλωτή υπηρεσίες στην κορυφή (φανταστείτε ότι κάθε τραπεζικός λογαριασμός μπορεί να λειτουργήσει σαν Venmo / Zelle, αλλά και να πληρώσει οποιονδήποτε έμπορο αμέσως). Ομοίως, σε άλλες περιοχές υπάρχουν παρόμοιες κινήσεις. Το μέλλον των πληρωμών πιθανότατα περιλαμβάνει στενότερη συνεργασία μεταξύ τραπεζών και fintechs, παρέχοντας ταχύτητα και ευκολία με την εμπιστοσύνη και τη σταθερότητα των τραπεζών.

Για τους εμπόρους, η παρακολούθηση αυτών των τραπεζικών καινοτομιών είναι χρήσιμη. Αυτό μπορεί να σημαίνει ότι μπορείτε να διαπραγματευτείτε καλύτερους όρους με την τράπεζά σας για επεξεργασία ή να αξιοποιήσετε μια νέα υπηρεσία που απλοποιεί τις λειτουργίες σας. Για παράδειγμα, εάν η τοπική τράπεζά σας προσφέρει τώρα μια προσθήκη για το ηλεκτρονικό εμπόριο που περιλαμβάνει όλες τις δημοφιλείς τοπικές μεθόδους πληρωμής (επειδή συνεργάστηκαν με έναν αθροιστή fintech), μπορείτε να εξοικονομήσετε χρήματα από την ενσωμάτωση ξεχωριστών λύσεων.

Συμπερασματικά, οι τράπεζες δεν παραμένουν αδρανείς μπροστά στην αναστάτωση της χρηματοοικονομικής τεχνολογίας. Προσαρμόζονται – δημιουργώντας ψηφιακά πορτοφόλια, επιτρέποντας πληρωμές P2P για λιανική, συνεργαζόμενοι για ταχύτερες διασυνοριακές πληρωμές και ενισχύοντας τις προσφορές εμπορικών υπηρεσιών τους. Αυτή η εξέλιξη ωφελεί τους εμπόρους αυξάνοντας τον ανταγωνισμό και επεκτείνοντας την εργαλειοθήκη για πληρωμές. Υποδηλώνει επίσης ότι το μέλλον θα μπορούσε να φέρει πιο ολοκληρωμένες λύσεις όπου το χάσμα μεταξύ αυτού που προσφέρει μια τράπεζα και αυτού που προσφέρει ένας εξειδικευμένος πάροχος πληρωμών είναι πολύ μικρότερο. Οι έμποροι θα πρέπει να αξιολογούν τόσο τις τράπεζες όσο και τους παρόχους χρηματοοικονομικής τεχνολογίας κατά την κατάρτιση της στρατηγικής πληρωμών τους, επειδή η καλύτερη λύση μπορεί να είναι ένας συνδυασμός (π.χ. χρήση της διασυνοριακής υπηρεσίας μιας τράπεζας παράλληλα με το ανώτερο API ολοκλήρωσης αγοράς μιας fintech).

Παγκόσμιες τάσεις πληρωμών και ο ευρωπαϊκός γρίφος κατακερματισμού

Κάνοντας ένα βήμα πίσω, είναι σημαντικό να βάλουμε τα πάντα στο πλαίσιο των παγκόσμιων τάσεων πληρωμών που διαμορφώνουν τον κλάδο και στη συνέχεια να εστιάσουμε στον τρόπο με τον οποίο οι έμποροι – ιδιαίτερα οι Ευρωπαίοι έμποροι – επηρεάζονται από τον περιφερειακό κατακερματισμό και την κανονιστική ποικιλομορφία.

📈 Παγκόσμιες τάσεις

1. Κυριαρχία ψηφιακών πληρωμών: Τα μετρητά μειώνονται σταθερά στη χρήση τόσο για συναλλαγές στο κατάστημα όσο και για διαδικτυακές συναλλαγές σε όλο τον κόσμο. Οι καταναλωτές αγκαλιάζουν τις ψηφιακές πληρωμές – είτε πρόκειται για κάρτες, κινητά πορτοφόλια ή τραπεζικές μεταφορές – με πρωτοφανή ρυθμό. Για παράδειγμα, τα τελευταία χρόνια, η χρήση του ψηφιακού πορτοφολιού έχει εκτοξευθεί στα ύψη. Οι προβλέψεις δείχνουν ότι τα ψηφιακά πορτοφόλια θα μπορούσαν να αντιπροσωπεύουν περίπου το 60%+ της αξίας συναλλαγών ηλεκτρονικού εμπορίου μέσα στα επόμενα χρόνια. Αυτό σημαίνει ότι οι έμποροι πρέπει οπωσδήποτε να υποστηρίξουν ψηφιακές μορφές πληρωμής ή κινδυνεύουν να αποξενώσουν την πλειοψηφία των πελατών. Σημαίνει επίσης ότι ο ανταγωνισμός είναι ενεργοποιημένος για να παρέχει την καλύτερη εμπειρία ψηφιακής πληρωμής (ταχύτερη, πιο βολική, πιο ασφαλής), καθώς εκεί βρίσκονται οι μετατροπές.
2. Mobile-First και Πανκαναλικό: Οι καταναλωτές παγκοσμίως δίνουν προτεραιότητα στα κινητά. Πολλοί αγοραστές χρησιμοποιούν κυρίως smartphone για περιήγηση και αγορά. Οι εμπειρίες πληρωμών εξελίσσονται αναλόγως — με πληρωμές με ένα κλικ, βιομετρικό έλεγχο ταυτότητας (δακτυλικό αποτύπωμα ή αναγνώριση προσώπου) στα τηλέφωνα και χρήση μηνυμάτων ή εφαρμογών κοινωνικής δικτύωσης για τη διευκόλυνση των αγορών. Οι πληρωμές γίνονται επίσης πιο πολυκαναλικές, πράγμα που σημαίνει ότι οι πελάτες αναμένουν μια απρόσκοπτη εμπειρία είτε βρίσκονται σε έναν ιστότοπο, μια εφαρμογή για κινητά ή ακόμα και σε ένα φυσικό κατάστημα. Αυτή η τάση ωθεί τους εμπόρους να ενοποιήσουν τα συστήματα πληρωμών τους σε όλα τα κανάλια (για παράδειγμα, επιτρέποντας τη χρήση του αποθηκευμένου τρόπου πληρωμής ενός πελάτη στην εφαρμογή στον ιστότοπο ή στο κατάστημα με την ίδια ευκολία).
3. Πληρωμές σε πραγματικό χρόνο: Η άνοδος των δικτύων πληρωμών σε πραγματικό χρόνο (άμεσες τραπεζικές μεταφορές) σε διάφορες χώρες δημιουργεί νέες προσδοκίες. Σε πολλά μέρη, οι άνθρωποι μπορούν να στείλουν χρήματα ο ένας στον άλλο αμέσως 24 ώρες το 24ωρο, 7 ημέρες την εβδομάδα (ακόμη και στις 3 π.μ. την Κυριακή) και να το ξεκαθαρίσουν σε δευτερόλεπτα. Καθώς αυτό εξομαλύνεται, θα αναμένουν ότι οι διαδικτυακές αγορές θα διευθετηθούν επίσης ταχύτερα. Η τάση αυτή τροφοδοτείται εν μέρει από ρυθμιστικές πρωτοβουλίες (όπως οι κυβερνήσεις ή οι κεντρικές τράπεζες που προωθούν τα συστήματα άμεσων πληρωμών) και εν μέρει από τη ζήτηση των πελατών για αμεσότητα. Για τους εμπόρους, θα μπορούσε να σημαίνει ταχύτερη ταμειακή ροή (όχι άλλες ημέρες αναμονής για χρήματα) και επίσης νέους τρόπους πληρωμής (όπως συστήματα αίτησης πληρωμής, όπου στέλνετε ένα αίτημα και ο πελάτης εξουσιοδοτεί μια άμεση πληρωμή push από τον λογαριασμό του).
4. Ενσωματωμένη χρηματοδότηση: Μια άλλη μεγάλη τάση είναι οι πληρωμές (και οι χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες) να ενσωματωθούν σε μη χρηματοπιστωτικές πλατφόρμες. Για παράδειγμα, το λογισμικό ηλεκτρονικού εμπορίου μπορεί να συνοδεύεται από ενσωματωμένη επεξεργασία πληρωμών, οι εφαρμογές κοινής χρήσης διαδρομής έχουν ενσωματωμένες πληρωμές, οι πλατφόρμες κοινωνικών μέσων διευκολύνουν πλέον απευθείας τις αγορές. Η τάση αυτή υποδηλώνει ότι η διάκριση μεταξύ «παρόχων πληρωμών» και «εμπορικών πλατφορμών» είναι ασαφής. Οι έμποροι ενδέχεται να διαπιστώσουν ότι η πλατφόρμα που χρησιμοποιούν για τη λειτουργία του καταστήματος ή της υπηρεσίας τους (είτε πρόκειται για αγορά, κατασκευαστή καταστημάτων SaaS κ.λπ.) διαθέτει ενσωματωμένες επιλογές πληρωμής που είναι βελτιστοποιημένες και έτοιμες για χρήση. Μια τέτοια ρύθμιση μπορεί να απλοποιήσει τη ρύθμιση, αν και μπορεί επίσης να σημαίνει λιγότερη ευελιξία στην επιλογή παρόχων.
5. Εξατομίκευση και ασφάλεια βάσει δεδομένων: Καθώς οι πληρωμές γίνονται ψηφιακές, παράγουν πολλά δεδομένα. Οι παγκόσμιες τάσεις δείχνουν ότι οι εταιρείες χρησιμοποιούν αυτά τα δεδομένα για να βελτιώσουν την εμπειρία των χρηστών – όπως εξατομικευμένες προσφορές ή εξομάλυνση μελλοντικών ταμείων αναλύοντας προηγούμενες συμπεριφορές. Ομοίως, τα δεδομένα και η τεχνητή νοημοσύνη χρησιμοποιούνται σε μεγάλο βαθμό για τη βελτίωση της ασφάλειας (συστήματα ανίχνευσης απάτης που μαθαίνουν και προσαρμόζονται). Για παράδειγμα, μια τεχνητή νοημοσύνη μπορεί να εγκρίνει μια ύποπτη συναλλαγή επειδή αναγνωρίζει ένα λεπτό μοτίβο που δείχνει ότι είναι στην πραγματικότητα ο πελάτης (ή αντίστροφα, μπλοκάρει μια φαινομενικά φυσιολογική επειδή εντοπίζει ένα κρυφό σημάδι απάτης).

Αυτή η προσέγγιση βάσει δεδομένων βρίσκεται πίσω από υπηρεσίες όπως “διακριτικά δικτύου” ή “διακριτικά βίζας” που ενημερώνουν αυτόματα τις πληροφορίες της κάρτας όταν λήξει μια κάρτα, μειώνοντας τις αποτυχημένες συναλλαγές ή τον έλεγχο ταυτότητας βάσει κινδύνου που προκαλεί μόνο τον χρήστη (όπως με ένα OTP) όταν ο κίνδυνος είναι υψηλός, διαφορετικά εγκρίνει σιωπηλά για να το διατηρήσει ομαλό. Οι έμποροι επωφελούνται από αυτά βλέποντας υψηλότερα ποσοστά επιτυχίας και λιγότερη τριβή για καλούς πελάτες.

📈 Ευρωπαϊκός κατακερματισμός και πολυμορφία

Η Ευρώπη είναι μια συναρπαστική και μερικές φορές απογοητευτική περίπτωση πληρωμών. Παρά τις προσπάθειες της Ευρωπαϊκής Ένωσης να δημιουργήσει μια ενιαία ψηφιακή αγορά, το τοπίο των πληρωμών παραμένει εξαιρετικά κατακερματισμένο μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών. Κάθε χώρα έχει συχνά τις δικές της αγαπημένες μεθόδους πληρωμής και τραπεζικές πρακτικές. Μερικά παραδείγματα:

• Η Γερμανία έχει παράδοση τιμολόγησης και πληρωμών άμεσης χρέωσης και οι Γερμανοί υιοθέτησαν επίσης ευρέως PayPal. Η χρήση πιστωτικών καρτών στη Γερμανία είναι χαμηλότερη από ό, τι, ας πούμε, στη Γαλλία ή το Ηνωμένο Βασίλειο.
• Οι Κάτω Χώρες προτιμούν περίφημα το σύστημα τραπεζικών μεταφορών τους (το οποίο σημειώσαμε ότι έχει ~ 75% online μερίδιο εκεί).
• Σκανδιναβικές χώρες όπως η Σουηδία έχουν υψηλή υιοθέτηση εφαρμογών πληρωμών μέσω κινητού τηλεφώνου και ταχεία κίνηση προς τα μετρητά, καθώς και την εφαρμογή τραπεζικής μεταφοράς (Swish στη Σουηδία).
• Οι χώρες της Ανατολικής Ευρώπης ενδέχεται να έχουν χαμηλότερη διείσδυση καρτών, επομένως τα συστήματα αντικαταβολής και τα τοπικά τραπεζικά συστήματα μεταφοράς ή ακόμα και τα κουπόνια μετρητών μπορεί να είναι πιο συνηθισμένα.
• Το Ηνωμένο Βασίλειο, αν και δεν βρίσκεται πλέον στην ΕΕ, έχει υψηλή χρήση καρτών και ψηφιακών πορτοφολιών (Apple Pay κ.λπ.) και επίσης το δικό του ταχύτερο δίκτυο πληρωμών που χρησιμοποιείται όλο και περισσότερο σε εφαρμογές fintech.

Λόγω αυτού του συνονθυλεύματος, ένας ευρωπαίος έμπορος (ή οποιοσδήποτε έμπορος που πωλεί σε όλη την Ευρώπη) πρέπει να προσαρμοστεί στις προτιμήσεις κάθε τοπικής ρύθμισης. Δεν υπάρχει καθολική λύση. Αυτός ο κατακερματισμός επεκτείνεται και στις υποδομές: διαφορετικές χώρες έχουν διαφορετικά τραπεζικά δίκτυα και συχνά διαφορετικά πρότυπα απάτης που πρέπει να παρακολουθούν.

Επιπλέον, η κανονιστική πολυμορφία υπάρχει ακόμη και με τη γενική νομοθεσία της ΕΕ. Κανονισμοί όπως η PSD2 ισχύουν σε ολόκληρη την ΕΕ, αλλά η ρυθμιστική αρχή κάθε χώρας μπορεί να τους επιβάλει ελαφρώς διαφορετικά ή με διαφορετικούς ρυθμούς. Για παράδειγμα, η ανάπτυξη της απαίτησης αυστηρής ταυτοποίησης πελάτη της PSD2 είδε διαφορετικά χρονοδιαγράμματα και προσεγγίσεις μεταξύ των χωρών, προκαλώντας κάποια σύγχυση. Επιπλέον, ορισμένες χώρες έχουν επιπλέον κανόνες. Μια χώρα μπορεί να απαιτεί δύο αποδείξεις για μια συναλλαγή, μια άλλη μπορεί να έχει μια μοναδική απαίτηση φορολογικής δήλωσης για πληρωμές κ.λπ.

Η ασυνεπής κανονιστική επιβολή μεταξύ των κρατών μελών προκαλεί πολυπλοκότητα και ανισορροπίες — όπως σημειώνεται στις ευρωπαϊκές χρηματοοικονομικές αναλύσεις. Αυτό σημαίνει ότι ένας έμπορος στην Ευρώπη πρέπει να επαγρυπνεί όχι μόνο για τους κανονισμούς της ΕΕ, αλλά και για τις τοπικές ερμηνείες ή πρόσθετους νόμους (όπως οι κανονισμοί BaFin της Γερμανίας ή οι κατευθυντήριες γραμμές CNIL της Γαλλίας για δεδομένα, ως παραδείγματα).

Καταβάλλονται προσπάθειες για την ενοποίηση και τον ανασυγκρότηση των πληρωμών της Ευρώπης. Μια σημαντική πρωτοβουλία είναι η Ευρωπαϊκή Πρωτοβουλία Πληρωμών (EPI), η οποία στοχεύει στη δημιουργία ενός ενοποιημένου πανευρωπαϊκού συστήματος πληρωμών (πιθανώς βάσει λογαριασμού προς λογαριασμό) για να ανταγωνιστεί τα παγκόσμια δίκτυα καρτών και να εξορθολογίσει τις πληρωμές σε ολόκληρη την Ευρώπη. Εάν το EPI πετύχει, ίσως σε λίγα χρόνια ένας έμπορος θα μπορούσε να δεχτεί μια ενιαία «ευρωπαϊκή» μέθοδο πληρωμής που λειτουργεί αποτελεσματικά για οποιονδήποτε πελάτη της ΕΕ μέσω της τράπεζάς του, απλοποιώντας τα πράγματα. Ωστόσο, προς το παρόν, αυτό είναι ακόμα σε εξέλιξη και η Ευρώπη παραμένει ένα μωσαϊκό.

Για τους Ευρωπαίους εμπόρους (και όσους εισέρχονται στην Ευρώπη), το κλειδί είναι η τοπική προσαρμογή στις πληρωμές. Πρέπει να αντιμετωπίζετε τη στρατηγική πληρωμών ανά χώρα:

• Προσφέρετε τις κύριες διεθνείς μεθόδους (κάρτες, πορτοφόλια τύπου PayPal) ως βάση.
• Στη συνέχεια, προσθέστε τη δημοφιλή μέθοδο κάθε χώρας: π.χ. αποδοχή άμεσης χρέωσης και τιμολογίου στη Γερμανία, το τοπικό σύστημα τραπεζικών μεταφορών στην Ολλανδία, εφαρμογές πληρωμών για κινητά στη Σουηδία κ.λπ.
• Βεβαιωθείτε ότι οι έλεγχοι απάτης λαμβάνουν υπόψη διαφορετικά μοτίβα (αυτό που είναι φυσιολογικό σε μια χώρα μπορεί να είναι περίεργο σε μια άλλη).
• Λάβετε επίσης υπόψη τα νομισματικά ζητήματα – εντός της Ευρωζώνης, το νόμισμα είναι το ίδιο, αλλά στο Ηνωμένο Βασίλειο, τις Σκανδιναβικές χώρες κ.λπ., ίσως θελήσετε να προσφέρετε τιμολόγηση σε τοπικό νόμισμα για να μειώσετε τις τριβές.

Οι ευρωπαίοι έμποροι επηρεάζονται επίσης σε μεγάλο βαθμό από τη συμμόρφωση (το GDPR είναι δημιούργημα της ΕΕ, το PSD2 επίσης). Ενώ αυτοί οι κανονισμοί συχνά βελτιώνουν τελικά την ασφάλεια και την εμπιστοσύνη, βραχυπρόθεσμα προστίθενται στη λίστα υποχρεώσεων των επιχειρήσεων (όπως η εφαρμογή νέων ροών συναίνεσης και διαδικασιών ελέγχου ταυτότητας). Η ποικιλομορφία των γλωσσών και των προσδοκιών των πελατών παίζει επίσης ρόλο – για παράδειγμα, ακόμη και ο τρόπος παρουσίασης της σελίδας πληρωμής (ορισμένες χώρες αναμένουν ανακατεύθυνση σε ιστότοπο τράπεζας, άλλες προτιμούν μια ενσωματωμένη μορφή) μπορεί να επηρεάσει την εμπιστοσύνη.

Μια ακόμη πτυχή: τα κατακερματισμένα τραπεζικά συστήματα σημαίνουν ότι το κόστος μπορεί να είναι υψηλότερο. Ένας έμπορος μπορεί να χρειαστεί πολλούς τραπεζικούς λογαριασμούς στην Ευρώπη για να συλλέξει αποτελεσματικά πληρωμές σε διαφορετικές χώρες ή να πληρώσει υψηλότερες διασυνοριακές χρεώσεις εάν δεν το κάνει. Αυτός είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους έχουν ξεπηδήσει ενοποιητικά έργα και επίσης λύσεις fintech – για να μειωθούν αυτές οι κρυφές ανεπάρκειες.

Εν ολίγοις, η Ευρώπη συμπυκνώνει τόσο τις ευκαιρίες όσο και τους πονοκεφάλους των παγκόσμιων πληρωμών ηλεκτρονικού εμπορίου. Έχει υψηλή αγοραστική δύναμη των καταναλωτών και ψηφιακή υιοθέτηση, αλλά απαιτεί αποχρώσεις για πλοήγηση. Οι έμποροι που το κάνουν καλά – προσφέροντας τοπικές επιλογές πληρωμής και ομαλές εμπειρίες σε κάθε αγορά – μπορούν να αξιοποιήσουν μια ήπειρο πελατών. Εκείνοι που υποθέτουν ότι η Ευρώπη είναι ομοιογενής μπορεί να συναντήσουν εμπόδια μετατροπής ή προβλήματα συμμόρφωσης ανά χώρα.

Προκλήσεις πληρωμής: Τελικές σκέψεις

Η λεπτομερής κατανόηση της επεξεργασίας πληρωμών – από το αρχικό αίτημα έως τον τελικό διακανονισμό – δεν είναι απλώς μια ακαδημαϊκή άσκηση, αλλά μια πρακτική αναγκαιότητα για κάθε διαδικτυακή επιχείρηση που στοχεύει στην ασφαλή κλιμάκωση. Οι πληρωμές αποτελούν πραγματικά τη ραχοκοκαλιά των ασφαλών διαδικτυακών συναλλαγών.

Το τοπίο των πληρωμών αλλάζει συνεχώς: οι τράπεζες και οι εταιρείες χρηματοοικονομικής τεχνολογίας συγχωνεύονται, οι παγκόσμιες τάσεις δείχνουν στροφή προς ταχύτερες και πιο ψηφιακές πληρωμές, και σε περιφέρειες όπως η Ευρώπη, η διαχείριση του κατακερματισμού αποτελεί κρίσιμη πτυχή. Η συνεχής ενημέρωση σχετικά με αυτές τις τάσεις βοηθά τις επιχειρήσεις να προβλέψουν τι θα περιμένουν οι πελάτες στη συνέχεια. Για παράδειγμα, εάν οι άμεσες τραπεζικές πληρωμές ή ένα νέο ψηφιακό πορτοφόλι γίνουν ο κανόνας, το να υιοθετήσετε νωρίς μπορεί να σας ξεχωρίσει.

Κλείνοντας, ο έλεγχος της επεξεργασίας πληρωμών αφορά το πάντρεμα της ασφάλειας με την ευκολία. Πρόκειται για το να κάνει αυτόν τον περίπλοκο χορό δύο δευτερολέπτων από το κλικ έως την επιβεβαίωση αόρατο και ευχάριστο για τον πελάτη, ενώ πίσω από τα παρασκήνια υπάρχει κάθε δικλείδα ασφαλείας. Οι έμποροι που το επιτυγχάνουν αυτό όχι μόνο θα δουν λιγότερες αποτυχημένες συναλλαγές ή προβλήματα απάτης, αλλά θα κερδίσουν επίσης κάτι ανεκτίμητο στο ηλεκτρονικό εμπόριο – την εμπιστοσύνη των πελατών παγκοσμίως, οι οποίοι γνωρίζουν ότι μπορούν να κάνουν κλικ στο “Πληρωμή” με σιγουριά.

Συχνές ερωτήσεις